Press reviews for the first "Woofer" album, released in 1999 (in Greek)
Η "μικρή νυχτερινή μουσική" του Woofer, που καταχρηστικά εντάσσεται στον χώρο της περίφημης ελληνικής electronica, υπαινίσσεται ότι στην απλότητα βρίσκεται η λύση. Πάνω σε απλούς ρυθμούς (ή απλώς κτύπους) απλώνει χαλαρά τις ατμοσφαιρικές μελωδίες του οι οποίες, καθώς εξελίσσονται τα κομμάτια, σε στοιχείωνουν - σε μερικές περιπτώσεις μάλιστα οι μελωδίες είναι τόσο σκοτεινές που, σε συνδυασμό με τα απόμακρα φωνητικά, δημιουργούν μια γοητευτική, σχεδόν dark wave αίσθηση. Εμπνευσμένος, με όραμα και αισθητική, ο Woofer είναι η τέλεια αντίδραση στη μετριότητα που κυριαρχεί στη σύγχρονη ελληνική μουσική και το ξεκίνημά του είναι ένας από τους καλύτερους δίσκους των τελευταίων ετών.
Λεωνίδας Αρβανίτης - Περιοδικό ΠΟΠ+ΡΟΚ (Ιούνιος 1999) Ο Woofer δεν έχει και πολλή σχέση με οτιδήποτε μπορείς ενδεχομένως να ακούσεις όταν αφουγκράζεσαι τις αντηχήσεις που διασχίζουν απ'άκρη σ'άκρη την ελλαδική επικράτεια. Δίσκος εντυπωσιακός στη σύνθετη όσο και εναλλακτική αισθητική του. Νιώθεις επιτέλους τη μουσική υπόθεση όντως να προχωρεί.
Αργύρης Ζήλος - Περιοδικό Δίφωνο (Ιούλιος 1999) Υπάρχει τίποτα καλύτερο από το να ακούς νέα παιδιά να την ψάχνουν; Ηλεκτρονικά και ροκ σε ένα χαρμάνι που δεν ακούγεται κλεμμένο, που είναι καταιγιστικό και ευχάριστο... Η πρώτη αυτή προσπάθεια ξεπερνάει κατά πολύ το μέσο όρο και αξίζει την προσοχή μας. Τρομερό όνομα επίσης. Περιμένουμε τις εξελίξεις.
Περιοδικό Οξύ - Τεύχος 16 |
Ο Woofer συνδέει διάφορους ιδιωματισμούς της ηλεκτρονικής-χορευτικής μουσικής, όπως για παράδειγμα Trip-Hop, Drum 'n' Bass και Αmbient και δημιουργεί τη δική του πρωτότυπη, πλούσια και κατασταλαγμένη αισθητική. Αυτή ακριβώς που έρχεται να μετατρέψει τους ρυθμούς και τις υπόγειες μελωδικές γραμμές του σε ιδιόμορφη ποίηση. Νικόλας Αναγνωστόπουλος - Περιοδικό Μουσική (Μάιος 1999) Ο Woofer μας χαρίζει ένα ντεμπούτο που αφήνει πολλές υποσχέσεις για τη συνέχεια προσθέτοντας ένα ακόμα λιθαράκι στο κτίσμα της ελληνικής electronica. Ατμοσφαιρικός, ταξιδιάρικος, με ηχητικές διαδρομές του μυαλού, καταφέρνει να σε κλείσει μέσα στον κόσμο του από τις πρώτες κιόλας νότες και λούπες του άλμπουμ. 'Αλλοτε σκοτεινός και άλλοτε νοσταλγικός, σου προκαλεί εκείνη τη γλυκειά ανατριχίλα του "φευγάτου" και σε χώνει για τα καλά μέσα στον άκρατο και εμφανή ρομαντισμό του. Παιχνίδια με την τζαζ, την ambient, τα blues και φυσικά την κλασική μουσική με το τσέλο του Κωσταντή Καμπάνη να χρωματίζει υπέροχα τους φαινομενικά ψυχρούς ήχους των μηχανημάτων και, τελικά μια αίσθηση απόδρασης δεν μπορεί παρά να συγκινήσουν και το πιο αυστηρό αυτί.
Νίκη Καψή - www.babylon.gr (Απρίλιος 1999) |
...δείχνει ότι γνωρίζει τους electronica δρόμους που διάλεξε να περπατήσει.¨Εντεκα tracks που σφραγίζονται από καλαισθησία ήχου και άποψη, έντεκα tracks που αν μη τι άλλο, είναι πρωτότυπα μέσα στη διάχυτη μελαγχολία που η trip-hop διάθεση του δίσκου υπαγορεύει. Μια πολύ κοινωνική trip-hop που κάνει παρέα ακόμη και με το drum 'n' bass ή την ambient.
Περιοδικό Music Life (Απρίλιος 1999)